گشت گرداگرد مهر تابناک ایران زمین
                                                                               روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
  ای تو یزدان ای تو گرداننده مهر و سپهر
                                                                               برترینش کن برایم این زمان و این زمین

همه ما بارها از خود پرسیده ایم که این جمله عربی(یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر اللیل و نهار. ) که تا امروز سر سفره های هفت سین میشنویم چه پیوندی با نوروز پارسی داره.

نوروز جشنی ست دیرین و به کمال پارسی و به هیچ وجه به تازی ها و زبان آنها مربوط نمی شود. به هیچ وجه شایسته نیست که ما ایرانیان این آیین پارسی را با ( ادعیه تازی) آنچنان که تا امروز مرسوم بوده جشن بگیریم. ما با خدای خود به پارسی سخن میگوییم .

(خدایی که جز زبان تازی نداند خدای ما پارسی ها نیست)

دعایی کنید و شاد زیستن را آرزو کنید

نیک و بهروز باشید

هرگز نخواب کوروش، ای مهرآریایی  

بی نام تو، وطن نیز نام و نشان ندارد

دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد            

 بابا ستاره ای درهفت آسمان ندارد 

 کارون ز چشمه خشکید، البرز لب فرو بست      

حتي دل دماوند، آتش فشان ندارد  

 دیو سیاه دربند، آسان رهید و بگریخت 

رستم در این هیاهو، گرز گران ندارد  

 روز وداع خورشید، زاینده رود خشکید 

زیرا دل سپاهان، نقش جهان ندارد  

 بر نام پارس دریا، نامی دگر نهادند  

گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد

 دریای مازنی ها، بر کام دیگران شد     

نادر ز خاک برخیز، میهن جوان ندارد    

 دارا ! کجای کاری، ان سرزمینت 

بر بیستون نویسند، دارا جهان ندارد

آییم به دادخواهی، فریادمان بلند است 

اما چه سود، اینجا نوشیروان ندارد

سرخ و سپید و سبز است این بیرق کیانی 

اما صد آه و افسوس، شیر ژیان ندارد

کوآن حکیم توسی، شهنامه ای سراید  

شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد

هرگز نخواب کوروش، ای مهرآریایی  

بی نام تو، وطن نیز نام و نشان ندارد

آره . . . . .

دیگه زیون یارای کلام نیست . دیگه حرفی واسه گفتن ندارم .

یعنی این وضعیت دیگه حرفی و حق واسه کسی نمیذاره که بخواد نظریه ای داشته باشه .

ولی من پابرجام . . . . . .

زود بر می گردم و این بار با دست پر می یام